Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej rozegrała swoje inauguracyjne spotkanie w Helsinkach, przegrywając ze Szwecją 2:5. Był to październik 1911 roku, a drużyna liczyła już sobie cztery lata. Założona w 1907, stała się członkiem FIFY w rok później.
Mimo wielu starań i lat spędzonych na murawach stadionów nigdy nie udało im się zakwalifikować do finałów Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy. Ma ona jednak swoje małe, wielkie osiągnięcia, takie jak zwycięstwa w Mistrzostwach Nordyckich w latach 1964 i 1966 oraz najwyższe, jak dotąd, miejsce na Olimpiadzie, w 1912 roku. Było to czwarte miejsce, tuż za podium, a Finlandia była jeszcze częścią rosyjskiego mocarstwa. W 1952 roku letnia Olimpiada organizowana była w Finlandii. Narodowa reprezentacja niestety już w pierwszej rundzie przegrała z Austrią i zajęła ostatecznie 9 miejsce.
Lata 90. były początkiem złotego wieku dla fińskiego zespołu. To wtedy drużynę budowali sportowcy, którzy na co dzień grywali w wielkich europejskich klubach. Jednym z nich był Jari Litmanen, który stał się kapitanem drużyny i był nim w latach 1996–2008. Był on pierwszym Finem, któremu udało się wygrać Ligę Mistrzów. Był to sezon 1994-95, a Litmanen grał wtedy w Ajaxie Amsterdam. W roku 2000 do drużyny dołączyły inne sławy, takie jak: Antti Niemi, Sami Hyypia, Teemu Tainio i Mikael Forssell. Także ten skład, który tworzyli fantastyczni gracze i trenerzy nigdy nie przebrnął przez kwalifikacje do wielkiego turnieju.
Piłkarze reprezentacji grywają w białych strojach z niebieskimi elementami lub niebieskich strojach z białymi wstawkami. Jest to odwzorowanie barw narodowych, które od razu przywołuje na myśl fińską flagę. Głównym producentem strojów dla drużyny w latach 1979-2014 była firma Adidas. Dziś sponsorem technicznym jest Nike.
Domem dla zespołu jest zdecydowanie murawa na Helsińskim Stadionie Olimpijskim, gdzie rozgrywane są najważniejsze mecze. Obecnie jest w stanie renowacji, a po jej zakończeniu będzie mieścił 36000 kibiców. Grywa się tam od 1938 roku. Wcześniej spotkania odbywały się na Pallokentta, gdzie mieściło się 4000 widzów.